Zondagochtend, kwart over negen: we stonden er klaar voor: onze trip met de coastguard. Vooral Mark, als schepenfreak, had er zin in. David kwam ons ophalen en na een mooie toeristische route kwamen we aan bij Mill Bay, waar de afdeling van David basis houdt. Het schip bleek een wat grotere variant van de Zodiac te zijn, twee motoren: dus snelheid gegarandeerd. Dat bleek te kloppen want het ding haalt 70 kilometer per uur. Geloof me, das hard als je erop zit. Gelukkig mochten we allebei een stoer oranje pakje aan, zodat we als twee wortels de boot ingingen. Toegegeven: Mark stond dat pak ook nog, ik leek eerder een oranje tennisbal. Maar veiligheid boven fashion…..gelukkig hebben we er foto’s van.
De tocht was erg gaaf. Liefst 2,5 uur hebben we rondgescheurd en veel zeesterren, krabben, kleine kwallen gezien. In deze diepe baaien leeft ook de grootste octopussoort ter wereld maar die hebben we (gelukkig) niet gezien. Het water rond Vancouver Island wordt door het Jacques Cousteau instituut gemerkt als 1 van de beste plaatsen om te duiken, omdat het helder is en er een grote diversiteit aan onderwaterleven te vinden is. Toch wordt het bedreigd, onder andere door de vele toeristische tochten om orca’s te kijken. Daar gebruiken ze tegenwoordig van die snelle bootjes voor en uit onderzoek blijkt dat walvissen maar een bepaald aantal decibellen kunnen hanteren. Dat verandert je kijk op zo’n (overigens ontzettend prijzig) tochtje wel een beetje. We weten niet zeker of we dat überhaupt nog in kunnen plannen.
Terug naar ons tochtje: Mark heeft zelfs voor 20 minuten de boot mogen besturen! Ik dacht: die doet rustig aan, ff wennen…maar nee: Gas d’r bijjj. Maar machtig mooi natuurlijk.
’s Middags hebben we een beetje geluierd en energie verzameld om ’s avonds te gaan kajakken in Cowichan Bay. Een heel gezellig plaatsje met allerlei aparte winkeltjes. Het kajakken was een tocht van 2 uur, we deden dat samen met vrienden van Bill en Laura: Neil, Carol, Karen en Keith. Ontzettend aardig, een stuk rustiger dan de Amerikanen maar net zo geïnteresseerd. Voor Mark was het de eerste keer in een kajak en dat was even wennen. Het eerste halfuur waren de geluiden dan ook niet heel enthousiast. Kajakken wordt leuk als je het gevoel van omslaan kwijtraakt en stabiel in het water ligt. Maar het was geweldig om te doen. In de baai leven zeehonden die heel nieuwsgierig in het water drijven en in de gaten houden waar je heen gaat. Dan duiken ze onder en komen twintig meter verder weer een kijkje nemen.
We hebben de gezellige avond afgesloten met een ijsje bij The Udder Guy: een geweldige tent, een soort winkel van sinkel met fabuleus ijs……Mark heeft het gepresteerd om een halve liter weg te werken… Daar gaan we zeker nog terug! Morgen staat een lunch bij Cherrypoint Vineyard op het programma….met dezelfde groep als we vandaag zijn gaan kajakken. Dat wordt vast gezellig!