Na het eten kregen we een rondleiding en een wijnproeverij. Erg leuk en lekker. Ik heb een (klein) flesje van de Cowichan bramenport meegenomen……dat wordt smullen mam! En toen was het tijd om afscheid te nemen van onze nieuwe vrienden. We gaan ze ongetwijfeld nog eens terugzien. Mark en ik hebben nog een kort ritje door de omgeving gemaakt. Het gedeelte waar wij zitten is niet heel erg ruig en rotsachtig. Eigenlijk lijkt het een beetje op sommige delen van Europa alleen is alles zoveel groter. Ook de huizen zijn afwisselend ontzettend mooi en dan weer ontzettend rotzooierig, dat laatste is vooral het geval bij de indianen die er wonen. Je ziet gewoon dat zij niet hechten aan eigendom en rijkdom of hoe iemand anders misschien denkt over hun huis, nog afgezien van het feit dat ze simpelweg arm zijn. De bramen die hier in overvloed groeien en waarvoor het nu plukseizoen is worden vooral door hen geplukt. ’s Avonds hebben we een filmpje gekeken. Morgen staat Mount Washington op het programma. Een kleine 1600 meter hoog maar bij mooi weer een prachtig uitkijkpunt. Wel 2,5 uur rijden….
